Ik vertel graag, ik ben als het ware een open boek... Ik blog graag... Want het ligt in dezelfde lijn. Het helpt me om zaken te relativeren. Om alles op een rijtje te zetten. Taal is mijn stokpaardje. Het vloeit en soms is het niet te stoppen. Toch stop ik de vloed al een paar dagen, omdat ik niet weet of ik er goed aan doe... Maar loopt de mond niet over van hetgeen het hart vol is? En moet je geen rekening houden met andere mensen? Hoewel eens "foert" zeggen tegen de mensen ook enorm deugd kan doen... Het is nog vroeg... Maar het kan nog zolang duren... En moet ik dan nog zolang zwijgen over iets wat in ons hoofd een uitgemaakte zaak is? Iets waar je onmogelijk niet kan aan denken. Ondertussen weet iedereen toch al waar het over gaat... En heb ik niets gezegd.
Probleem opgelost, iedereen content!
En om te antwoorden op je vraag: nee, nog niet, maar misschien, heel binnenkort...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten