Vrijdag naar de kapper, met de fiets, dus zonder file, maar wel file bij de kapper. Het zou drie kwartiertjes duren, het werden twee uurtjes. Maar Milan heeft zich, samen met een ander wachtend jongetje, beestig geamuseerd. Al was het ander jongetje een beetje ouder en een beetje wilder en helemaal TE wild naar Milan zijn gevoel, onze spruit stond zijn mannetje en kwam op voor zichzelf met een duidelijke NEE. En ik wachtte mee en zag dat het goed was...
Zaterdag naar bobonne en opa en daar tegen de verwachtingen goed twee uur geslapen. Opgestaan met rode kaken. En niet zomaar rode kaken, maar ferme rode kaken, verkeerslicht-rode kaken, rode-paprika-rode kaken,... En na zijn dutje op papa's schoot een half uurtje soezen? Papa vroeg zich al af wat er aan de hand was. Een uurtje later, op bezoek bij K en P (en L) Milan stil, bedeesd en fluisterend op onze schoot. Wat is hier aan de hand? 39,5°C. Dat is er wat er aan de hand is. Tussen twee suppo's (van L dus een beetje te licht, maar beter dat dan niets...), is Milan zijn vrolijke zelve. Tot de koorts twee uurtjes later weer genadeloos toeslaat. Wij hadden een zoontje dat op de zetel in slaap valt! Nooit meegemaakt! 's Avonds nog 39,7°C en dus ne suppo op niveau in zijn poep, goed geslapen en vandaag was het al veel beter. Ik ben er gerust in, maar het zou toch leuk zijn om te weten waar die koorts vandaan kwam... Dan kunnen we hem een straatverbod opleggen...
Update: haartjes kort, bij de kapper, mama's haartjes ook korter, mama en Milan nu summerproof!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten