KOU in Cadzand

Omdat het een prachtige dag beloofde te worden, besloten we gisteren een uitstapje naar Sluis en Cadzand te maken. En het werd ook een prachtige dag, op alle gebied!

Sinds het winter is, sleuren we Milans Lodger mee om over hem te leggen in zijn buggy, als dekentje. Maar nooit wou hij daaronder zitten en ik maakte me telkens zorgen dat het toch wel koud moest zijn voor hem. Nu weten we beter want gisteren vond Milan het helemaal niet erg om onder zijn Lodger te zitten. Hij genoot van de warmte, hield zijn handjes onder het deken en bleef mooi stilzitten. Hij weet dus wat "kou" is. En dat hebben we gehoord en gezien ook. Toen we vertrokken voor een wandelingetje in Cadzand, hadden we hem goed ingeduffeld. Na een eindje stappen, roept Milan plotseling "KOU" en kruipt he-le-maal onder die Lodger (zie foto). Hij snapt dus duidelijk de bedoeling van die Lodger. 't Was wel een grappig zicht!

Het is al een tijdje dat het slapen over de middag niet meer zo vanzelfsprekend is. Milan gaat wel in zijn bed, maar zingt dan liedjes of vertelt verhaaltjes... Soms is het nog stil en doet hij dus wel een dutje. Ik vind het toch nog vroeg om hem niet meer te laten slapen. 's Morgens slaapt hij wel tot half 9, ik kan me voorstellen dat hij om 12 uur nog niet echt moe is. Toen we deze zomer uitstapjes maakten en hij dus niet sliep 's middags, viel hij in de auto tijdens de terugrit steevast in slaap. Dit weekend bewees hij dat hij best wel zonder middagdutje kan. Want na een hele middag buiten, in weer en wind, leek Milan 's avonds nog niet moe. Toen papa hem om 8 uur in zijn bedje legde, heeft Milan waarschijnlijk maar een half verhaaltje meer gehoord...

Voor de wandeling in Cadzand, was het tijd voor een andere luier. Toen ik vroeg of Milan kaka gedaan had, zei hij: "Kaka nee, pipi ja." Het was de eerste keer dat ik hem woordjes hoorde combineren. Kunnen we spreken van een (bescheiden) zinnetje?