2008 lijkt voorbijgevlogen!
Milan is natuurlijk wel gegroeid en motorisch sterk geëvolueerd. Lopen deed hij net na zijn eerste verjaardag en hij werd er steeds beter in. Praten evolueert iets trager (dixit de optimist in mij) en "evolueert niet" (dixit de pessimist). De mama in mij maakt zich zorgen, de logopediste in mij zegt dat alles wel in orde komt, met tijd en boterhammen (geruststellen is nu eenmaal ook één van mijn beroepstaken).
Motorisch is Milan een haantje de voorste. Nadat hij kon lopen, leerde hij stappen, op zijn tenen, op zijn hielen, vooruit, achteruit, zelfs zijwaarts, gehurkt gaan zitten, stappen met zijn handen in zijn zakken, ... Hij doet het allemaal. Klimmen, klauteren (in de zetel, op mama, op papa, op andere slachtoffers) en sinds we bij Ikea een bankje kochten, is het hek helemaal van de dam. Hij sleurt het kleinnood overal mee om hoger te staan en beter te zien wat moeke doet in de keuken, om lichten aan en vooral uit te doen (het is een echte groene jongen!). Hij opent en sluit deuren alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Hij klautert de trap op aan één hand en daalt die alleen weer af op zijn poep (danku moeke). Hij helpt zelfs tantes zware kast te verduwen en als de remorque weer eens naar de garage moet verhuizen, staat Milan klaar om te trekken en te sleuren.
Ook zijn fijne motoriek kent geen grenzen: hij kleurt met het potlood tussen duim en wijsvinger zoals een echte kleuter (of dacht je dat hij niets leert bij moeke), hij draait dopjes op flessen en sinds de sint een heuse gereedschapskist bracht, zijn geen vijsjes meer veilig.
Over zijn taal kan ik korter zijn. Tot aan zijn tweede verjaardag bestond zijn woordenschat uit:
1) mama (tegen iedereen),
2) ja en nee (sinds kort een duidelijke ja als het ook ja moet zijn en nog een duidelijkere neeeeeeeeeeeeeee als het nee moet zijn)
3) anana(s)
4) me(lk), maar evengoed me(s), wel actief benoemen
5) boe (om zwarte piet bang te maken)
Na zijn tweede verjaardag is hij sterk gaan nazeggen, met op kop "beebool" (er stond ook een baseball op zijn body, als je nu vraagt wat er op zijn body staat, doet hij zijn T-shirt omhoog en roept overtuigend "beebool", jammer genoeg zijn het soms streepkes of hondjes of sterretjes...)
6) maa(n)
7) bij(l)
8) taa(rt)
Hij verstaat wel echt alles, wij communiceren met hem alsof hij wel praat, wij verstaan hem en hij vertaat ons. Hij doet alles wat we hem vragen en maakt ons enorm veel duidelijk door gebaren of door aan onze hand te trekken en ons zo te leiden naar de plaats waar iets moet gebeuren. Zo heeft hij gebaren voor:
- alles is op (2 armpjes in de lucht)
- ik / Milan (zijn eigen vingertje wijst naar zijn borstkas)
- eten / in mijn mondje (eigen vingertje in zijn open mond)
Toch hoop ik dat ik deze blog vlug kan aanvullen met woordjes...
Ik laat jullie meegenieten van Milan zijn tweede levensjaar door voor iedere maand de mooiste foto te selecteren.
januari
februari
maart
april
mei
Geen opmerkingen:
Een reactie posten